Biologisch dynamisch...

Lekker groen bezig zijn.

Dat hebben we ons in onze eigen tuin steeds meer eigen gemaakt. We composteren zelf en maken onze eigen vloeibare plantenvoeding. Dat doen we door ons eigen keuken en tuin afval zelf te verwerken. Daarvoor werken we met het Bokashi systeem en hebben we daarnaast een gesloten compostbak én een open bak. De 'normale groene bak' hebben we ingeleverd bij de gemeente. 

Het Bokashisysteem werkt in principe met twee gesloten emmers met een kraantje. Je gooit twee weken lang je keukenafval in zo'n emmer, strooit er wat Bokashi-ferment bij en sluit hem af. De twee daaropvolgende weken laat je deze emmer gewoon staan en vul je de andere emmer op dezelfde manier. Na deze twee weken tap je de vloeistof, die is ontstaan op de bodem van de rustende emmer, af door middel van het kraantje. Deze vloeistof verdun je en gebruik je als plantenvoeding. De resterende, toch wel stinkende, drap, kun je regelrecht in de grond van je tuin werken. Dat doen wij dus niet. Vogels, met name eksters en kraaien, vinden het namelijk fantastisch om daar een fraaie puinhoop van te maken. Dus na die geleerde les besloten we om het in een gesloten compostvat te mikken en daar de boel verder te laten verteren. De open bak die ernaast achter in de tuin staat is opgetrokken uit een paar pallets en daar in gaat al het tuinafval. Behalve de grote takken. Die gaan door de versnipperaar en daarna ook op de tuin, meestal over de paadjes. 

Naast ons eigen groene afval gebruiken we ook karton, zonder het plakband en de nietjes wel te verstaan, wol en zeewier. Een nieuwe plantenbak, vaak in de vorm van een palletrand, zetten we daar waar we hem willen hebben. Die plek spitten we niet eerst om, ook niet als het gras betreft. We leggen eerst een goeie laag karton, ter grootte van de bak. Dan drukken we de palletrand daaroverheen. Dan gaan we hem vullen met een laag schapenwol, een boel blad, gras en ander tuinafval. Zeewier mag daar dan ook zo bovenop. Dan een beetje aanduwen/trappen. Op deze manier is de bak toch al wel voor de helft vol en scheelt dat sowieso in het kopen van zakken tuingrond, mocht je niet genoeg, oude, grond hebben liggen. Het karton, de wol en al het andere groenafval gaat, door de grond bovenop, als vanzelf composteren. De wormen daaronder doen de rest. Wanneer je dergelijke bakken in het najaar zou maken, heb je daar het voorjaar erop natuurlijk veel profijt van. Maar wanneer je de bak direct wilt vullen met plantjes, dan kan dat natuurlijk ook. 

Dìt alles deden we al, maar een poosje geleden viel mijn oog op een opmerking van een medehobbietuinster. Ze schreef iets als; je moet planten bij dalende maan, want dan is het bodemleven het meest actief. 

Door dit korte zinnetje was mijn interesse gewekt en ging ik lezen. Veel lezen. Dat de maan de aantrekker is van al het water op aarde, kijk naar eb en vloed, was niets nieuws. En logischerwijs zal dat dan ook invloed hebben op de sapstroom in planten. Maar hoe meer ik las, hoe dichter werd het bos, waardoor ik de bomen niet meer zag. Tot na een dag of drie dan toch ineens dingetjes op zijn plek begonnen te vallen. 

Begrippen als dalende en stijgende maan, zijn dus niet hetzelfde als afnemende en wassende maan. Het afnemen en wassen van de maan kun je met het blote oog waarnemen; dat is de cyclus van de maan van vol naar nieuw en weer naar vol. Het dalen en stijgen heeft te maken met door welk sterrenbeeld de maan op dat moment gaat. Van die sterrenbeelden zijn er twaalf, zes aansluitende zijn dalend en de volgende zes zijn stijgend. En nee, die cyclus bestaat niet uit evenveel dagen als die van de maan van vol naar nieuw. Zo kun je dus wassende, maar dalende maan hebben. 

Wanneer dit in je brein gedaald is, komt er nog meer. De sterrenbeelden zijn te verdelen in vier groepen. Die, wanneer je de dierenriem in een cirkel zou leggen, elk een driehoeksverhouding hebben. Elke groep heeft een ander element dat overheerst. Te noemen zijn dat: aarde, licht, water en warmte.

De oude Grieken wisten dit allang. Voor ons is het gloedje nieuwe kennis. Maar hoe nu toe te passen. Dan moet je weten dat bij dalende maan de sapstroom in de plant het minst sterk is en alles in de aarde vol in beweging is. Dit is dus een perfecte tijd om dingen te doen als uitplanten, verplanten en snoeien. Bij stijgende maan is de sapstroom juist actief. Tijdens die periode zou het dus allesbehalve slim zijn om je  appelboom te snoeien. Dit is te volgen toch? Maar nu komen de sterrenbeelden erbij. Die aarde, licht, water en warmte groepjes kunnen we vertalen naar wortel, blad, bloem en vrucht. Dus bij dalende maan, in het groepje blad, zou het dus optimaal zijn om je kropje sla in de moestuin te zetten. Behalve als....daar komt de maar....de baan van de maan, of planeet, kruist met de baan van een ander. Of wanneer er een planeet een paar dagen in z'n achteruit lijkt te gaan. 

Je snapt dat dit allemaal niet met het blote oog te volgen is. En om diverse astrologische kaarten elke dag naast elkaar te gaan leggen? Daarvoor moet ik minstens nog een jaar studeren. Gelukkig hebben anderen dat gedaan, waaronder Maria Thun. Zij maakte ooit een kalender. Nu doen haar nakomelingen dat nog steeds elk jaar. Ik heb dus zo'n kalender gekocht. En nu hoef ik eigenlijk helemaal niks meer te snappen, maar simpel de aangegeven tijden voor de betreffende plantengroep op de kalender te volgen. 

Tuinieren waarbij je rekening houdt met deze dingen, heet biodynamisch tuinieren. Dat gaan we een jaar proberen en er eens kritisch naar kijken. Van dichtbij observeren dus.  

Ook lekker groen.....dus.