Een natte zomer

Goed voor de plantjes, goed voor het gras, hoef je niet te sproeien.....allemaal waar. Toch had iets minder water me ook goed geweest. Wat een buien zijn er al gevallen. En hoeveel gaat er nog komen. Nu ik hier zit plenst de regen tegen de ramen, dakgoten lopen over. Het water klettert op het balkon. Waarschuwingen zijn niet van de lucht. Meer alarmen over het mobiele netwerk. Noodweer is en wordt verwacht. De natste zomer sinds 25 jaar. Het meest wordt verwacht in het midden van de buik van Noorwegen, dat is verklaard tot rood gebied. Iets minder zal het zijn in het oranje en ach, niet klagen, wij zitten in het gele. 

Toch doet het me denken aan een paar jaar geleden. Het noodweer dat ook onze straat en naastgelegen dorpen trof. Of die keer dat we langs de kust reden, het zoute water over de weg sloeg, ons busje voelden schudden en we tegen de wind konden leunen. Overal ter wereld laten natuurkrachten zich af en toe horen en zien. Dat niet wij, maar de natuur het voor het zeggen heeft. Dat niet wij bepalen, maar dat wij ons volledig moeten schikken aan haar soms woeste grillen. Soms met code-rood-buien, soms met hevige hitte en bosbranden. Momenten dat we even met de neus op de feitjes worden gedrukt.

Maar vaker zit dat op de achtergrond. Houden we niet zo'n rekening met de natuur. Leven we binnen muren van glas en beton met een groen indoor-klimaat uit geperfectioneerde airco-apparaten. 

En dan is er ineens weer zo'n dag. Zo'n dag waarin ze de kranten haalt. Respect afdwingt. En wij moeten er maar mee omgaan. We kunnen domweg niet anders. Want ons wegennet is in een mum van tijd door een lawine naar de kloten geholpen. Ons internet ligt in één klap plat. Onze stroomleiding breekt af als een dun draadje. En dan....dan komen we er ineens achter hoeveel apparaten we in huis hebben die draaien op stroom, al dan niet met wifi. En niet alleen bij ons thuis. De koelapparaten in de winkels. De apparaten waar we mee kunnen betalen. De deuren van de winkels. Onze auto's. Zo onnoemelijk veel !! 

Gedachten dwalen af. Dat het wellicht dom is alles op één paard te wedden; elektriciteit. Maar dat ik ook blij ben dat we onszelf toch aardig kunnen voorzien van eten en warmte. En dat het daarom belangrijk is dat we onszelf, en onze kinderen, en de hunne, moeten leren hoe een vuurtje te maken, een krop sla te kweken, wellicht een vis te vangen. Enzovoort... Goed dat er zaken zijn zoals hier 4H, Speidere en in Nederland de Scouting. Niet iedereen hoeft een doorgewinterde padvinder te zijn, maar het bezitten bepaalde skills zou een hele goede basis zijn voor iedereen.

Beng. Een flinke windstoot, een dichtklappend raam aangeduwd door een plens regen. Het aantal millimeters is niet meer bij te houden. Blij dat ik gisteren de aardappels-in-pot in de kas heb gezet. Ze zouden alleen maar verrotten. En kijk eens naar de aardbeien. En ook de wortels en de bietjes hebben voorlopig geen vocht nodig. Ondertussen is de temperatuur ook niet al te zomers meer. Al een tijdje niet. In de tomatenkas, tegen het huis, gaat het nog wel qua warmte. Maar in de tent gaat de gradenstok toch echt gestaag omlaag. 

We gaan zien wat deze dag, deze 'Hans'-bui, ons verder nog gaat brengen. De rivier kan nog wat voller, het meer ook. Morgen kunnen de overheden weer een balans opmaken. Plaatjes van weggespoelde of afgesloten wegen blijven voor nu het nieuws vullen. 

Het is een behoorlijk natte zomer.