Winterdoedingen

Waar tijdens het vorige blogje ik nog in winterse sferen zat, heeft dat nu plaatsgemaakt voor een verlangen naar de lente. De sneeuw zien smelten en de weilanden weer groen zien worden. De lente: wakker worden, plannen laten groeien, starten met nieuwe ideeën. Mijn hoofd zit er weer vol mee. 

En voor plannen, opzetten, de eerste uitwerkingen en wat hobbiematig klussen, is de winter heel geschikt geweest.

Zo was daar het sauna-project. Een afgetimmerde kleine ruimte in onze kelder. De vorige eigenaar had er een saunaatje van gemaakt. Leuk! Voor saunamensen. Dat zijn wij dus niet. Wat te doen met die ruimte? Daarbij worstelde ik nog steeds met het veel-te-weinig-uren-daglicht probleem voor mijn plantjes, die ik maar al te graag wilde laten overwinteren. Nu zouden wij wij niet zijn als we daar geen win win in zouden zien. De apparatuur uit het zweethok was in no-time ontmanteld, te koop gezet of verwerkt. Een grote hoeveelheid spinnewerksels had zich daardoor om mijn hoofd gedraaid, maar dat mocht de pret niet drukken. Het hele hokje werd leeggeveegd. Isolerende noppenfolie zorgvuldig aan wanden en plafond geniet en de randen dichtgetaped. Een flinke daglichtlamp werd opgehangen. Schappen aan weerskanten en klaar was de bunker. De paprikaplanten hebben het de afgelopen maanden allemaal overleefd en ik ben enthousiast begonnen met voorzaaien en uitproberen wat we allemaal de winter door zouden kunnen kweken. 

Om nog even bij mijn afdeling te blijven, ben ik begonnen aan onze eigen keuken. Al sinds we in dit huis trokken, hadden we daar ideetjes over. De keuken is er eentje uit de jaren zestig. Met van die grote schuifkasten bovenaan en vele laatjes in het onderblok. Die zouden we zo willen houden. Behalve de tegeltjes ertussen, die zijn een  hele grote ergernis in het oog van de heer des huizes. Zo langzamerhand hadden we een plan en dingen verzameld voor onze 'nieuwe' keuken en toen moest het er maar van komen. Een paar weken geleden trok ik de kwasten uit de la en de potten verf van de plank. Het geel werd blauw, de muren romig wit en de tochtkieren in de voering van de ramen werden volgespoten. Hebben we het afgelopen weekend een tikje-nostalgische oven op de kop weten te tikken en zijn we nu al blij met ons nieuw/landelijk/hergebruik sfeertje. Het zal nog wel een paar weekjes duren voor ie helemaal klaar is. Ting tar tid, zeggen we hier.

Dan is daar buiten, waar ik nog lang niet klaar ben en er allerlei dingen voor verzin de winter door. Een beetje meer pimp. Dat is waar mijn gedachten naar uitgingen en dat blijft hangen, tot je door iets getriggerd wordt en dan heb je het. Twee fietsen had ik nodig, die andere mensen toch zouden willen weggooien. Er is gepuzzeld, geslepen en gesloopt maar het ding is nog niet helemaal klaar. Een beetje bak en plakwerk om het geheel wat stevigheid te geven en dan de kwast en dan zou een gele tandem opgehangen kunnen worden aan het balkon aan de kant van B&B. Hoe gaaf. Diezelfde B&B die  onlangs in een Nederlands tijdschrift heeft gestaan. Ik ben er best trots op.

Waar we niet minder trots op mogen zijn, zijn de ontwikkelingen van de zaak van mijn eigen klusser. De eenmanszaak is inmiddels doorgegroeid naar een AS ( BV in Hollandse termen). Een eerste personeelslid is uit Nederland naar hier gekomen en hij heeft het naar zijn zin. Een diversiteit aan arbeid en opdrachten maken dat het steeds leuk blijft. Goede recensies houden de uitdagingen gaande en de verscheidenheid aan locaties maakt het extra genieten. Nu is de winter nagenoeg voorbij, maar sneeuw en ijs zijn geen reden geweest tot stoppen. Hebben glijpartijen met auto en kar leuke verhalen opgeleverd, zijn te betimmeren balken met een gasbrander ijsvrij gemaakt en hebben we menig keertje een aanhanger sneeuwvrij geschept, lees uitgegraven. De verwachting is dat de meeste sneeuw deze winter nu wel gevallen is en dat we meer en meer t shirt weer zullen krijgen. Opdrachten als terrassen zijn dan ook met open armen ontvangen. 

Blijven we werken? Nog even wel, maar er staat een korte vakantie voor de deur. Nog voor het toeristenseizoen moet gaan knallen, nemen we zelf een paar daagjes vrij. En natuurlijk nemen we jullie, in verslag en beeld, mee over de Nordsjøvegen en de Lysebotn. Maar voor dat zover is, zal onze jongste telg examen doen en hoort daar dus een examenfeest bij. En die gaan een beetje anders dan we gewend waren in Nederland.... Naar het schijnt zal het arme kind vier weken lang in dezelfde broek moeten lopen, die volgens legendes, alleen uit mag als ze naar de wc moet. Zal ze in gekleurde auto's en bussen, gewapend met waterpistolen, naar allerlei feestterreinen moeten en daardoor natuurlijk met een doodvermoeid hoofd, vreselijk moeilijke vragen moeten beantwoorden zodat ook zij aan allerlei nieuwe dingen kan gaan beginnen. We zullen voor haar duimen.