Kerstgekte

Het is er weer tijd voor. Je doet er aan mee, je laat het volledig aan je voorbij gaan of je zoekt je weg er ergens tussenin.

Hoe dan ook, kerst komt eraan en je moet er iets mee.

Zo eind oktober krijg ik zin in kerst. Niet het hele gedoe, maar gewoon de sfeer. Dan wordt het kouder, komt de vorst om de hoek kijken en valt er vaak al een enkele witte vlok.

De dagen worden aanzienlijk korter en de tijd van kaarsjes en kachel is er weer. Het gevoel van knus, knapperend haardvuur, gezelligheid in huis.

En dan liggen de eerste kerstfolders in de bus. Sta je tijdens het boodschappen doen ineens oog in oog met een levensgrote opgeblazen kerstman terwijl je gewoon even een paar warme sokken denkt te scoren. Dan klinken de hohoho's weer uit de radio en spatten de kerstkrasloten van het scherm. En wanneer dan de appjes over je mobiel vliegen van 'watgaanwedoenditjaar', dan wordt het menens. Want dàn moeten we ineens gaan nadenken en verdwijnt het verlangen naar knussige kerst, om plaats te maken voor een koelkast vol met lijstjes.

No way !! 

En weer proberen we ons er een weg tussendoor te banen.

Dit jaar geen prullen onder de boom besluiten we. Hoe leuk het ook lijkt, die stapel kado's, we vinden het eigenlijk zonde van zoveel. Zonde van de tijd die je nodig hebt om te jagen naar dat ene 'leuke' voor die andere persoon, en dan nog één, en dan de laatste, waar je geen zin meer in hebt en het slagen maar niet wil lukken en het uiteindelijk dan maar weer een paar sokken wordt. Zonde van het geld ook, want je koopt iets wat de ander niet echt nodig heeft, want dan had ie het zelf al wel gekocht. Jammer dus van die leuke dingen die na twee maanden vergeten zijn en ergens in een kast of doos liggen, of erger, al op een vuilnisbelt. Voor de allerkleinsten is het leuk, een alternatief idee voor volwassenen kan ook leuk zijn, maar het commerciële laten we nu maar eens links liggen. Wat lapjes op het gourmetstel en wat spelletjes rond de tafel, is de keuze voor kerst 2018.

Volgt een andere geijkte vraag; wat gaan we eten.

Nou, gourmet dus, en de volgende dag een biefstukje van wild met wat diverse groentes, waar er gegarandeerd wat van overblijven voor de laatste dag en daar doen we dan kipkluifjes bij en eventueel een zak patat. Voor elk wat wils.

 

Maar wat met die Noorse traditie, die van die zeven verschillende koekjes met kerst ? Nou die, doen we...  Ah, een beetje dan. Een pot vol boterkoekjes in vijf verschillende vormpjes staat al klaar. Het bladerdeeg voor de banketstaaf ook en dan heb ik er dus zes ;) Verder heb ik me uitgeleefd met chocola. Verschillende kerstsnoepjes in beestachtig vreemde vormen. Een leuke bezigheid en ik denk dat iedereen er van smult. 

En dan is er natuurlijk de kerstboom, geheel naar onze traditie, een echte. Al kosten ze zo langzamerhand wel een half gourmet. Zolang we het nog willen, doen we het zo. Mochten de prijzen helemaal de pan uit rijzen het komende jaar, gaan we wel over op alternatief. Een berk ofzo.

Al mopper ik dan weleens op de uit de klauwen gewassen commerciële gekte. Toch vind ik het ook wel weer wat hebben. En dan vooral die kleine, knusse, straatjes. Waarin etalages uitpuilen met kunstsneeuw en kerstkabouters. Winkelstraten vol met lampjes. Melk in kerstverpakking. De vulploeg van de supermarkt met kerstmutsen op. 

Bouwvakkers in kersttruien. En tussendoor het kerstgala op school en alle mogelijke culturele einde jaars uitvoeringen. O, en als we nog even tijd hebben, een vrije zaterdagavond ofzo, dan natuurlijk nog een romantische, o zo voorspelbare kerstfilm, onder een kleedje op de bank. Een kerstkleedje wel te verstaan, want een beetje gekte huist hier toch wel.