Pruimentijd




Deze week zit ik helemaal in de pruimen, en volgende week erbij. En met mij de hele keuken en alle plekken waar ik, al of nog niet het eindresultaat, even kan parkeren.

Kilo's heb ik al van de boom geplukt en nog is ie niet leeg. Emmer voor emmer gaan ze de keuken in. Eerst voor een wasbeurt om daarna gesorteerd te worden. De mooie groengele zonder scheurtjes in de fruitschaal en voor de kooksels. Degene die al erg geel zijn en zij die hier en daar een barstje vertonen gaan in de bak voor de wijn. De enkele groene, nog harde, die toch in de emmer is beland, ik probeer die te laten hangen aan de boom zodat ze verder rijpen, komt dan maar in een schaaltje op tafel in de zon.

Al een paar weken jaag ik weer naar nieuwe recepten met pruimen. Er zijn er toch aardig wat. Jam en cake zijn wel de meest bekende. Maar ik kwam toch ook heel verrassende tegen, en daar houd ik nu juist zo van. Zoals een pruimenconserve, een chutney en een pruimenlikeur. Die laatste heb ik natuurlijk gedeeld met mijn lieve bottelier. Die, als ik het aardig vraag, er vast iets heerlijks van maakt. 'Met wat amandel graag', want die smaak vind ik zo lekker en kun je verkrijgen door de pitten van pruimen te gebruiken.

Ongetwijfeld ga ik nog meer lekkernijen tegenkomen. Die maak ik dan wel van de ingevroren pruimen. Want ik zorg er wel voor dat er een aantal porties in de vriezer komt te liggen. Juist óók voor het geval de 'nieuwe' kooksels zo enorm in de smaak vallen dat ze in een mum van tijd op zijn, en dan kan ik me daar nog even mee redden tot de volgende oogst.

Voor nu staan de potten jam op een koel en donker plekje. Daarnaast de grote potten met pruimen op siroop en pruimen op rode wijn. Ook in het donker. Wat eigenlijk best jammer is, want vooral de pruimen op rode wijn zijn al een traktatie om naar te kijken.
De gedroogde pruimen zijn jammerlijk genoeg een minder geslaagd succes geworden. Op een groot deel had de schimmel sneller vat dan de droge lucht van de oven. 
Voor volgende week staat de conserve en de chutney op het programma. Ontzettend lekker op een stukje Brie of Camembert, met een glaasje amandellikeur. Dat is genieten tijdens de lange, donkere winteravonden die straks komen.

Zover is het natuurlijk nog niet, al worden onze avonden alweer best donker, het is nog geen winter.
Ik mag eerst nog pruimen plukken, ze verwerken, de keuken veranderen in een pruimengaarkeuken en van die bruine vingers krijgen die 24 uur vies lijken. Ook dan weet je ook dat het pruimentijd is.




























Reacties